Rodzinny Rajd Rowerowy do Rezerwatu "Skałki Piekło" pod Niekłaniem

Kolejny Rodzinny Rajd Rowerowy wyruszył w niedzielę 9 sierpnia do Rezerwatu "Skałki Piekło" pod Niekłaniem. W rajdzie wzięło udział 30 rowerzystów, którym niestraszny był upał i wisząca w powietrzu burza. Tradycyjnie naszą wyprawę zawierzyliśmy Matce Bożej, odmawiając modlitwę "Pod Twoją Obronę". Początek rajdu planowany był na godzinę 15, ale ze względu na panujący upał został przesunięty na godzinę 16 i o tej godzinie rajd ruszył punktualnie. Trasa wiodła przez Mroczków, Rędocin i Borki do pierwszego przystanku, którym były żródła rzeki Kamiennej, najdłuższej rzeki województwa świętokrzyskiego. "Biały stok", bo taką nazwę nosi to źródło, bije 315 m.n.p.m. Wody Kamiennej muszą przepłynąc 156 km, aby wpaść do Wisły. Po uzupełnieniu źródlaną wodą, bidonów i butelek, wyruszyliśmy leśną asfaltową drogą w kierunku Niekłania. Nad głową groźnie pomrukiwały odgłosy zbliżającej się burzy. Po około 5 km dotarliśmy do kolejnego żródła, zlokalizowanego obok parkingu w Niekłaniu. Stąd już tylko 1,5 km do celu naszej wyprawy - pięknych skał w Rezerwacie Piekło Niekłańske.* Nasz pobyt uwieczniliśmy tradycyjnie pamiątkowym zdjęciem i po chwili oddechu wyruszyliśmy leśnym skrótem w kierunku Borek i Rędocina, gdzie czekały na nas smakołyki przygotowane przez mieszkańców sołectwa Rędocin. Strudzeni, ale szczęsliwi i uśmiechnięci spożywaliśmy smażone kiełbaski i pyszne ciasta, które smakowały wyśmienicie. A smacznemu jadłu towarzyszył wspólny śpiew, który niósł się wieczorną zorzą daleko aż za Rędocin.

Dziękujemy księdzu proboszczowi za zorganizowanie kolejnego tak udanego rajdu rowerowego, panu sołtysowi Wiesławowi Kwapiszowi z małżonką Teresą, panu Mieczysławowi Czyżowi z żoną Danutą, pani Stanisławie Bilskiej, państwu Sokołowskim i Zagdańskim oraz wszystkim mieszkańcom Rędocina za serdeczne przyjęcie i poczęstunek. 

A burzy nie było :)

* Rezerwat przyrody nieożywionej Skałki Piekło pod Niekłaniem znajduje się na zalesionym wzniesieniu Wzgórz Niekłańsko-Bliżyńskich, na wschód od Niekłania, w powiecie koneckim. Został utworzony 50 lat temu, by chronić osobliwe erozyjne formy skalne. Obejmuje on teren ponad 6 hektarów lasu mieszanego, w którym przeważają 200-letnie sosny i dęby. Jednak największą atrakcją rezerwatu są malownicze skałki wymodelowane w jurajskich piaskowcach przez procesy wietrzeniowe. 

Skałki występują na długości ponad pół kilometra i przyciągają uwagę nietypowym kształtem: przypominają grzyby, kominy, okręty, gzymsy, stoły, baszty, osiągając wysokość od 2 do 8 metrów. Ich fantastyczne kształty powstały na skutek wietrzenia piaskowców i działalności wiatru. Niezwykłe kształty i ciemne zabarwienie skał były prawdopodobnie powodem powstania wielu legend i samej ich nazwy. Okoliczna ludność tworzyła legendy o tym, że pośród skałek spotykają się diabły, które zostały tu zesłane za niesumienne wypełnianie swoich obowiązków w piekle. Chcąc odkupić swe winy, ściągały ludzi na złą drogę, wciągały w bagna i topieliska. 

W skalnych szczelinach przetrwało stanowisko bardzo rzadkiej paproci zanokcicy północnej. Paproć ta, przypominająca kępki trawy, uznawana jest za roślinę reliktową schyłku epoki lodowcowej. W okresie powstania styczniowego w tej okolicy znajdowało się obozowisko powstańcze oddziału Dionizego Czachowskiego. Pod koniec II wojny światowej lasy niekłańskie stanowiły miejsce koncentracji świętokrzyskich oddziałów Armii Krajowej w ramach akcji „Burza”.