Tajemnica Krzyża

List pasterski na I Niedzielę Wielkiego Postu 2015 roku

1. „Oto ja zawieram przymierze z wami..” – mówi dzisiaj do nas Pan Bóg. Przymierze – to szczególny rodzaj relacji między Panem Bogiem i Jego Ludem. W tej relacji Pan Bóg sam przejmuje inicjatywę. Prowadzi swój Lud i wciąż go obdarowuje. Jest wierny danemu słowu, nawet wówczas, gdy człowiek zdradza.

„Przymierze to od strony Boga było darem i łaską … (Bóg) okazywał się tym, czym był od początku, to znaczy obdarowującą miłością potężniejszą niż zdrada i łaską mocniejszą niż grzech” (Jan Paweł II, Dives in misericordia, przypisy, nr 52).

PRZYMIERZE W CHRYSTUSIE. KRZYŻ ZNAKIEM PRZYMIERZA

2. Pismo Święte mówi o różnych formach przymierza. Zmierzają one do zrealizowania planu, który zapowiada Pan Bóg przez proroka Jeremiasza: „Lecz takie będzie przymierze: …Umieszczę swe prawo w głębi ich jestestwa i wypiszę na ich sercu. Będę im Bogiem, oni zaś będą Mi narodem” ( J 31,33).

To nowe przymierze realizuje się w wielkim zbawczym wydarzeniu, którym jest Jezus Chrystus i Jego dzieło zbawienia świata. O tym mówi Święty Piotr w II Czytaniu dzisiejszej Liturgii: „Chrystus bowiem również raz umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was do Boga przyprowadzić” (1 P 3,18). Tę tajemnicę zapowiadał sam Pan Jezus: „Teraz odbywa się sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie precz wyrzucony.  A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie” (J 12, 31-32). Była to zapowiedź śmierci Chrystusa na Krzyżu oraz jej owoców. Krzyż stał się znakiem nowego przymierza.

3. W tajemnicy Krzyża Jezus nie jest Mesjaszem zwycięskim i potężnym. Jest Odkupicielem kochającym. „Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” ( J 15,13). Miłość i ofiara - to jak dwie strony tej samej kartki papieru. Wielkość jednej mówi o wielkości tej drugiej. „Jedyną miara miłości jest miłość bez miary” (Św. Franciszek Salezy). Taką „miłość bez miary” objawia na Krzyżu Jezus Chrystus. Krzyż jest znakiem Chrystusa. Jest znakiem zbawienia. Jednoczy ziemię z niebem, człowieka z Panem Bogiem. Jest znakiem nadziei. Jest zapowiedzią nowego życia. „Krzyż święty, wielki znak zbawienia ludzkiego rodu, zawsze dla chrześcijan jest znakiem wielkiej wiary i uwielbienia. A dla mnie krzyż – to największe dobro i skarb! U stóp krzyża tyle razy szukałam rady i znajdowałam ją” – wyznawała Święta Jadwiga Królowa. „Krzyż wbity na Golgocie tego nie wybawi, kto sam na sercu swoim krzyża nie postawi” – ostrzegał Adam Mickiewicz.

WIELKI POST WEZWANIEM DO NAWRÓCENIA I PRZYJĘCIA KRZYŻA

4. Rozpoczynamy Wielki Post. Jest to szczególny czas rozważania wielkiego Bożego miłosierdzia. Wpatrujemy się w Chrystusa, w Jego Mękę i Krzyż. Objawiona w tych wydarzeniach miłość Chrystusa do człowieka jest wezwaniem do tego, aby odpowiedzieć naszą wdzięcznością i miłością. Chrystus nas zaprasza: „Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje” (Łk 9,23). Te słowa wyrażają radykalizm wyboru, który nie dopuszcza wahań i którego nie można odwołać. W Ewangelii, którą dzisiaj rozważamy, Chrystus mówi do nas: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!” (Mk 1,15). Nawrócenie – to przyjęcie Chrystusa, Jego Ewangelii i Tajemnicy Krzyża. To przemiana umysłu i serca potwierdzona czynami, naszą postawą; całym życiem.

Nawrócenie – to łaska. Ten dar możemy wyprosić naszą gorącą modlitwą. Do przemiany serca prowadzi gorliwe – zarówno indywidualne jak i wspólnotowe – rozważanie Pisma Świętego. Udział w nabożeństwach Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żali ożywia miłość do cierpiącego Chrystusa. Uczestnictwo w rekolekcjach i dobrze przeżyty Sakrament Pojednania służą przemianie naszych serc. Naszymi czynami pokutnymi oraz przyjmowaniem doświadczeń życiowych w łączności z Ofiarą Chrystusa składamy wynagrodzenie Panu Bogu za własne winy oraz grzechy całego świata.

5. Bardzo ważnym sposobem wyrażania naszej wdzięczności Zbawicielowi za Jego Mękę i Krzyż jest udział we Mszy Świętej. Eucharystia – to wielkie dziękczynienie. To uobecnianie Ofiary Chrystusa na naszych ołtarzach. Nie można być dobrym chrześcijaninem, jeżeli nie uczestniczymy systematycznie we Mszy Świętej. Uczestnicząc w Najświętszej Ofierze dziękujemy za ofiarę Zbawiciela i uczymy się samych siebie składać w darze Panu Bogu, a także człowiekowi. W przemienionym sercu prawdziwego chrześcijanina nie ma nienawiści, zemsty, wybujałego egoizmu i lekceważenia drugiego człowieka. Przemieniony człowiek jest apostołem Chrystusa, Jego Ewangelii i Jego Kościoła. Jest w swoim środowisku znakiem pokoju, szacunku, odpowiedzialności za słowo, powierzone zadania, a przede wszystkim za drugiego człowieka. Czuje się odpowiedzialny za Chrystusowy Kościół, własną parafię i diecezję. Jest człowiekiem, który odważnie staje przy Krzyżu Chrystusa w każdej sytuacji.

Z KRZYŻEM ŚWIATOWYCH DNI MŁODZIEŻY

6. Kościół zawsze gromadzi swoich wiernych przy Krzyżu Chrystusa. Ten znak umiłowało także młode pokolenie chrześcijan. Młodzież KSM-u śpiewa w swoim hymnie: „Sztandarem naszym będzie Krzyż, co ojców wiódł do chwały”. Młodzież Ruchu „Światło-Życie” nosi Go na swych piersiach jako krzyż animatorski. Studenci wpisali Krzyż w logo swego duszpasterstwa. Harcerze uczynili z niego swoją oznakę. Krzyż jest nieodłącznym towarzyszem młodych ludzi idących drogami świata.

7. Wśród wielu znaków Krzyża, obecnych wśród ludzi młodych, jest jeden wyjątkowy ze względu na swoje pochodzenie. To Krzyż Światowych Dni Młodzieży. Niezwykła jest Jego historia. W latach 1983 -1984 Kościół przeżywał - Rok Święty, Nadzwyczajny Jubileusz Odkupienia z racji 1950. rocznicy śmierci Chrystusa na Krzyżu. W dniu inauguracji Roku Świętego młodzież wniosła duży – 380cm x 175 cm – Krzyż. Stał się On prostym znakiem Nadzwyczajnego Jubileuszu Odkupienia. W Bazylice Świętego Piotra stał 394 dni. W Niedzielę Wielkanocną, 22 kwietnia 1984 roku, Ojciec Święty Jan Paweł II przekazał ten Krzyż młodzieży mówiąc: „Umiłowani młodzi, u kresu Roku Świętego powierzam wam znak tego Roku Jubileuszowego: Krzyż Chrystusa. Ponieście Go na cały świat jako znak miłości, którą Pan Jezus umiłował ludzkość i głoście wszystkim, że tylko w Chrystusie umarłym i zmartwychwstałym jest ratunek i odkupienie” (L’Osservatore Romano, wydanie polskie, 4/1984, s.1).

„Wokół «Krzyża Roku Świętego» narodziła się i rozwinęła inicjatywa Światowych Dni Młodzieży. Są one swoistymi «przystankami» na waszym szlaku młodych chrześcijan oraz nieustannym i naglącym wezwaniem, by budować życie na skale, którą jest Chrystus” – mówił do młodzieży innym razem Św. Jan Paweł II. (L’Osservatore Romano, wydanie polskie, 9-10/1999, s. 16).

Ten Krzyż pielgrzymuje. Nawiedza przede wszystkim kraje, które są gospodarzami Światowych Dni Młodzieży. Ponadto był na piaskach Sahary, na śniegach północnej Kanady. Był w Nowym Jorku, w miejscu, na którym stały dwie bliźniacze wieże. W Rwandzie goił rany bratobójczej wojny. Nawiedzał szkoły, szpitale, więzienia, domy pomocy społecznej. Zachęca młodych ludzi, aby „wypłynęli na głębię” i mówili całym swym życiem „Tak” Chrystusowi.

8. Krzyż Światowych Dni Młodzieży przyjmiemy także w naszej Diecezji. Od 30 marca do 19 kwietnia 2015 roku będziemy modlić się przy tym Krzyżu w wielu miejscach naszej Diecezji. Myślą przewodnią, która towarzyszy modlitwie przy Znakach Światowych Dni Młodzieży w całej Polsce jest zachęta wyrażona w słowach „Dotknij miłosierdzia”. Wspominamy dialog Zmartwychwstałego Pana Jezusa ze świętym Tomaszem. Chrystus mówi do ucznia: „Podnieś rękę i włóż do Mego boku i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym” (J 20, 27). O szczegółach dowiemy się od naszych duszpasterzy. Modlitwa przy pielgrzymującym Krzyżu Światowych Dni Młodzieży jest ważnym etapem duchowego przygotowania do Światowego Dnia Młodzieży w Krakowie, w lipcu 2016 roku. Będzie to także czas wielkiej modlitwy za naszą młodzież, aby pogłębiła swoją przyjaźń z Chrystusem i była Mu wierna; aby pogłębiała swoją formację chrześcijańską, była wierna codziennej modlitwie i niedzielnej Eucharystii oraz odkryła swoje miejsce w wielkiej wspólnocie Kościoła. U stóp Krzyża złożymy pisemne deklaracje, które będą zawierały nasze dary duchowe.

Tym darem duchowym będą czyny, postanowienia i decyzje wyrażające naszą wdzięczność za Ofiarę Chrystusa oraz gotowość podjęcia trudu własnej formacji chrześcijańskiej, zaangażowania w sprawy Kościoła i drugiego człowieka. Szczególnym darem duchowym niech będzie decyzja dotycząca systematycznego uczestnictwa w niedzielnej Mszy Świętej.

POD OPIEKĄ MATKI BOŻEJ

9. Zgodnie z życzeniem Ojca Świętego Jana Pawła II, od Niedzieli Palmowej 2003 roku, z Krzyżem Światowych Dni Młodzieży pielgrzymuje kopia Ikony Matki Bożej Salus Populi Romani – Ocalenie Ludu Rzymskiego. Oryginał tego Obrazu znajduje się w Bazylice Matki Bożej Większej w Rzymie.

Ikona Maryi umieszczona obok pielgrzymującego Krzyża Światowych Dni Młodzieży, przypomina nam sytuację z Wielkiego Piątku. Z tronu Krzyża Chrystus mówi do ucznia: „Synu, oto Matka twoja”(J 19,27) i zachęca do naśladowania postawy Świętego Jana: „I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie” (J 19,27). Z tej Ikony Matka Najświętsza przypomina nam życzenie wypowiedziane w Kanie Galilejskiej: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2,5).

Na czas rozważania Tajemnicy Krzyża i czerpania z Niego mądrości i łaski – z serca błogosławię.

                                                                                                               + Henryk Tomasik

                                                                                                                 Biskup Radomski

źródło: www.diecezja.radom.pl